نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید  (1006  )                                                              

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )


( قسمــت نوزدهـــم )


 مقام رسول الله (ص)





 

( جزء پانزد هــم صفحــه 287 آیه 55 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَ لَقَدْفَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَى بَعْضٍ وَ آتَیْنَا دَاوُودَ زَبُورًا


   تفسیـــر لفظـــی :

 

و پروردگار تو به هر که [و هر چه] در آسمانها و زمین است داناتر است

و درحقیقت بعضى از انبیا را بر بعضى برترى بخشیدیم و به داوود زبور دادیم


 


 تفسیر ادبی و عرفانی :

 

                       ... وَ لَقَدْفَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَى بَعْضٍ ...

خـداونـــد پیمبران را یکی صفـوت داد و یکی خُـلّـَت ،

یکی مکالمت و یکی معـــراج ،

و یکی شـفــاعـت ،

آنگاه آنها را در آن صفات بر یکـدگـــر فــزونی داد ،

و همه ی پیمبران را بر عالمـیــان افـزونی داد ،

و رسولان را بر پیمبران برتری داد ،

و اولوالعــزم ها را بر رســــولان افـزونی داد ،

و نهایت همه ی مقامات پیامبران ،

بدایتِ مقامِ مصطفی(ص) است ،

و نهایت مقام هــای هـمــــه ی آنها پیـــدا است ،

لیکن نهــــایت مقــام مصـطـفــی(ص) پیـــــــدا نیست .


بی نسیم مِهــر دلبــر راحت گلزار نیست


بی فروغ آن رخ  گلرنگ نور و نار نیست


 

محـمــد مصـطـفـــی(ص) آفـتـابی بود ،

که مشرقـش مکّـــــــــه و مغربش مدینـــــــــه ،

و کســــــــــوفـش در غـــــــار ،

لکن کسـوفی که هزاران ودایع و لطایف ،

بر پیشانی مجد و عظمت او نقش بست ،

و بر آستین عهـدِ او ترازِ اعــزاز بود ،

که فرستاده ی حــق بود ،

و بر درِ سرا پرده ی او رایت ولایت بود ،

که بر مشـرکین پیــروز شد ،

و فرش رسالت او را از خاور تا باخـتـــر جهــان بیفکـنـد ،

و بساط پیغمبری او از قــــاف تا قــــاف بگسترد ،

و سریـــــر سِـرِّ او از عــرش برتــــــــــر نهـاد .


 

 

ای از بـر سـدره شـــاهـــراهـــت

وی قُـبَّــه عـــرش تکـیــه گاهـــت

ای طـــــاق نـُـهـُـــــم رواق بـــالا

بشکـســتـه ز گـــوشـــه کلاهــت

هــم عـقــــل دویـــــده در رکابـت

هـــم شـــرع نهـفـتـــه در پناهــت

جـبــریــــل مقـیـــــم آسـتـــانــت

افـــــلاک حــــریـــم بــارگــاهــت

چـرخ ار چــه رفیـــع ، خـاک پایــت

عـقـل ار چه بزرگ ، طـفـل راهــت

 خوردست خــدا ز روی تعـظـیـــم          

ســـوگـنـد به روی همچـو ماهــت

 ایـــزد که رقیب جان خـرد کـــرد       

نام تــــو ردیــف نـام خـــود کـــرد

ای آرزوی قـَــــــدَر لـِقــــــــایـــت  

وی قـبـلـــه آســمــان ســـرایـت

 در عــالــم نطــق هـیـچ ناطـــق          

نا گـفـتـــه ســــزای تــو ثنـــایـت

هر جای که خواجـه ای غــلامـت

هـر جــای که خســروی گــدایـت

 هــم تـــابــش اخـتــران ز رویـت          

هــم جنبـــش آسـمــان بـــرایـت

جان داروی عاشـقــان حــدیثـت            

قـفـــل دل گمـرهـــان دعـــــایـت

بردیـــده آسـمـــــا قـَـــدَم نِــه  

تا ســرمـه کـشــد زخــاک پـایت

ای کرده به زیـر پـــای کَـــونیـــن     

بگذشته ز حـــد قـــاب قـوسـیــن

 



موضوع :